Aşk ve Çılgınlık

Masal bu ya; uzun yıllar önce, dünya oluşmamış, insanlar dünyaya ayak basmamışken, iyi huylar ve kötü huylar ne yapacaklarını bilemez halde dolaşıyorlarmış. Birgün toplanmışlar ve her zamankinden daha fazla canları sıkkın oturuyorlarken;

SAFLIK ortaya bir fikir atmış;
"Neden saklambaç oynamıyoruz?"

Hepsi bu fikri beğenmiş. Hemen,

ÇILGINLIK bağırmış; "Ben ebe olmak ve saymak istiyorum". Başka hiçkimse ÇILGINLIK'ı arayacak kadar çıldırmadığı için hemen kabul etmişler.

ÇILGINLIK bir ağaca yaslanmış ve saymaya başlamış. "Bir, iki, üç..." ÇILGINLIK saydıkça, iyi huylarla kötü huylar saklanacak yer aramışlar.

"Kırkbir, kırkiki, kırküç..."

ŞEFKAT; Ay'ın boynuzuna asılmış,
İHANET; Çöp yığınının içine girmiş,
SEVGİ; Bulutların arasına girmiş,
HASET; Zaten oyna katılmamış,
YALAN; Bir taşın arkasına saklanacağını söylemiş ancak yalan söylemiş, çünkü gölün dibine saklanmış,

TUTKU; Dünyanın merkezine gitmiş,
PARA HIRSI; Bir çuvalın içine girerken çuvalı yırtmış.
ÇILGINLIK; saymaya devam etmiş;

AŞK'ın dışında bütün iyi huylar ve kötü huylar o ana kadar zaten saklanmış.