Risk Almak...

Gülmek; “SAF ” denme riskini göze almaktır.

Ağlamak ise; “DUYGUSAL” görünme riskini…

Birine yakınlaşmak; “KENDİNİ KAPTIRMA” riskini,

Duygularını açmak; “KENDİNİ ORTAYA KOYMA” riskini,

Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise; “ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA” riskini göze almaktır.

Sevmek; “KARŞILIK GÖREMEME” riskini…

Yaşamak ise; “ÖLME” riskini göze almaktır.

Umutlanmak; “HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA” riskini

Çabalamak ise; “BAŞARISIZ OLMA” riskini göze almaktır…



Ama riskler yaşanmalıdır; çünkü, hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır.

Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korununabilir; ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez.

Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken; bedelini, özgürlüğünü kaybederek öder.

Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.


Leo F.Buscaglia