4 Mum

Dört tane mum usul usul yanıyordu .

Ortalık öylesine sessizdi ki mumların konuşmaları duyulabiliyordu.

Birinci mum dedi ki : 

"Ben BARIŞ' ım !

Ama kimse benim yanmama yardımcı olmuyor .
Sanırım yakında söneceğim ."

Alevi hızla azaldı ve sonunda tamamen söndü ..


İkinci mum :

"Ben VEFA' yım !

Ne yazık ki artık vazgeçilmez değilim. Onun için bundan sonra yanıp durmamın bir anlamı kalmadı "

Sözlerini tamamladığında esen hafif bir rüzgar onu söndürdü..

Sırası geldiğinde üçüncü  mum hüzünlü bir sesle dedi ki :


"Ben SEVGİ' yim  !

Yanacak gücüm kalmadı. İnsanlar beni unuttu, değerimi anlamıyorlar. En yakınlarını sevmeyi bile unuttular."

Ve daha fazla beklemeden sönüp gitti...

Ansızın ...

Odaya bir çocuk girdi ve 3 mumun da yanmadığını gördü .

"Neden yanmıyorsunuz ? Sizin sonsuza kadar yanmanız gerekmiyor muydu?" dedi ve ardından ağlamaya başladı ..

O zaman dördüncü mum konuşmaya başladı :

"Korkma ben yandığım sürece öteki mumları da yeniden yakabiliriz ,
ben UMUT' um !"

Çocuk parıldayan gözleriyle UMUT mumunu aldı ve öteki mumları birer birer yaktı ..

UMUT ışığı yaşamımızdan hiç eksik olmamalı

… ki hepimiz onunla birlikte Vefa' yı, Barış' ı ve Sevgi' yi yaşatabilelim  !!!